Eerste essay, tour door Suffolk en nieuws

Hoi allemaal!

Nog maar vijf weken en dan is mijn avontuur alweer voorbij.. de weken gaan de laatste tijd zo hard, jeetje. Begin nu pas het gevoel te krijgen dat ik hier op mn plaats ben en daardoor vliegt de tijd echt. Aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant is het bijna kerst en kan ik dus iedereen weer zien in Nederland. Wat echt super fijn is! Voor nu ga ik gewoon nog lekker genieten hier en mijn laatste weekjes met leuke uitjes afsluiten. Ohja, en dan zal ik jullie ook maar meteen het nieuws brengen; ik moet in januari een weekje terug hier naartoe, omdat 12 januari het examen van Financial Strategy is en aan deze moet ik deelnemen om mijn cijfer te krijgen. Kleine domper, maar ook wel weer leuk om dan nog even iedereen te zien en gedag te kunnen zeggen. Ik zal terug gaan van 5 januari tot en met 13 januari en daarna blijf ik echt voorlopig in Nederland, haha.

Nou, vorige week nadat ik mn blog had geschreven ben ik echt keihard gaan werken aan mn essay, omdat ik die af wilde hebben. Het was me bijna gelukt, maar na een dag alleen maar lezen, typen en naar je laptopscherm kijken, was ik er rond 17:00 uur wel een keertje klaar mee en had ik geen inspiratie meer waar ik het over zou kunnen hebben. Moest nog zo'n 600 woorden typen, dus dat zou ik zondag dan wel doen. Duuus dat heb ik gedaan zondagmiddag en 's avonds nog een keer een spellingcheck en kijken of alles op elkaar aansloot. Fingers crossed op een voldoende.. Zondag ben ik ook even naar de stad gegaan om er eventjes uit te zijn en toen heb ik mezelf verwend met wat nieuwe dingen; nagellakjes, een soort kimono met allemaal glinsters (voor de kerst), een ketting, oorbellen en een warme muts voor op mn hoofd want het wordt hier nu best wel beetje kouder. Mn kerstoutfit is bijna compleet, ik wil alleen nog een zwarte jumpsuit, maargoed, dat moet wel goed komen hier. Helemaal happy ben ik dus naar huis gegaan die dag.

Maandag was dé dag; de inlevering van mn eerste esssay. Ze hebben hier zulke hoge verwachtingen van je, dus eigenlijk ga ik er niet vanuit dat ik een voldoende heb, maar ik blijf hoop houden. Het cijfersysteem is hier namelijk heel gek. In Nederland heb je gewoon 1 t/m 10; 5.5 en daarboven is een voldoende en 5.4 en lager is een onvoldoende. Hier krijg je dus een 1:1 (7+), 2:1 (6+), 2:2 (5+), 3rd (4+), Fail. Ze geven hier ten eerste dus niet hoger dan een zeven en ten tweede is die 4+ hier ook nog een voldoende in plaats van een onvoldoende. Je zou zeggen dat ik dan wel een kans maak, maar we zullen zien! Maargoed, ik was dus vroeg wakker om mn essay nog eens door te lezen en ging rond kwart voor neger naar school zodat ik kon gaan printen en inleveren. Eerst op zoek naar het computer lokaal, was weer een hele zoektocht, maar ik heb het gevonden! Daarna zat ik achter de computer toen ik ineens iemand hoorde vragen; hi, you're alright? Ik reageerde mn standaard antwoord; yeah, i'm alright. You? zonder te kijken. Daarna keek ik toch maar op en toen zag ik ineens dat het mn klasgenootje was van de les waarvoor ik nu mn essay moest inleveren.. oops, sorry. Ze vroeg of ik wist hoe ik alles in moest leveren enzo, mmm nee dat wist ik niet. Dus zij heeft me geholpen daarmee en dat was wel heel aardig van haar! In Nederland, ten minste op mijn school, doe je gewoon je hardcopy dingen in het postvak van de docent. Hier daarentegen moet je het inleveren bij een balie en allerlei formulieren invullen. Best heftig, dus was heel fijn dat dat klasgenootje me ermee hielp. Daarna ben ik 's middags in slaap gevallen, want ik was blijkbaar moe, en toen maar beetje gechillt met een filmpje.

Dinsdag had ik geen echte les, maar was het de bedoeling dat je met je groepje zou gaan zitten om feedback te krijgen op de opzet van je presentatie. Blijkbaar had ze die maandagmiddag een mailtje gestuurd met de groepsindeling, maar die had ik natuurlijk helemaal niet gezien, dus ik zat per ongeluk bij een ander groepje. Ik vond het al raar dat er maar twee andere mensen waren, maargoed, het zal wel, dacht ik. Totdat ik mn docente ineens iets hoorde zeggen waaruit bleek dat het per groepje was ingedeeld. Maar ik mocht nu blijven zitten, als ik volgende week maar wel met mn groepje was om te presenteren voor hen. Ze heeft me wat feedback en tips gegeven over hoe ik mn presentatie nog wat kon verbeteren dus daar ben ik dinsdag en woensdag mee aan de slag gegaan. Woensdag stond dus in het teken van de presentatie verbeteren en verder heb ik niet zoveel gedaan.

Donderdag had ik weer les, Financial Strategy. Tijdens te fieldtrip naar Londen kreeg ik dus van een klasgenootje te horen dat het examen in januari is, dus dat wilde ik vandaag even navragen bij mn docent en hij bevestigde dat. Ik heb toen ook maar meteen om de exacte datum gevraagd, zodat ik kon gaan plannen wanneer ik terug zou komen. Nou, dat wordt dus 5 januari tot en met 13 januari. Daarna vervolgde hij de les en zijn lessen zijn best wel ingewikkeld moet ik zeggen, omdat hij voor een betekenis vijf verschillende woorden gebruikt in zijn powerpoint. Dat is soms nogal verwarrend. Nadat zijn les klaar was, kregen we nog wat huiswerk vragen die we moesten doen, maar daar kwam ik niet uit, terwijl Sean en Katie er wel uitkwamen. Sean draaide zich uiteindelijk naar me toe en vroeg of ik het snapte.. Haha, eh, nee. Dus toen heeft hij alles super goed en rustig uitgelegd en nu snap ik het wel, woehoee. Ik zit ook bij hun in het groepje voor de groepspresentatie in december en ze willen volgende week donderdag gaan lunchen en praten over de presentatie (indeling enzo) en dan misschien 's avonds nog naar een pub of iets als we er zin in hebben, dus dat is wel echt heel gezellig! Dat iemand zo blij kan zijn met sociale contacten, jeetje.

Vrijdag dacht ik dat ik vrij zou zijn, zodat ik lekker mn kamer kon gaan doen en wasjes kon gaan draaien enzo, maar ik kreeg een mailtje van mn Erasmus coördinator of ik het leuk vond om met de andere Erasmus leerlingen (twee Spaanse jongens) een dagje rond te gaan rijden door Suffolk (het gebied waar ik zit) en plaatsjes te bezoeken. Ik had al ja gezegd, maar eigenlijk wilde ik afzeggen. Ben toch blij dat ik wel gegaan ben, want het was echt super leuk! Een van die Spaanse jongens moest werken, dus die ging niet mee, waardoor ik dus alleen met de Erasmus coördinator en Alberto was. Uiteindelijk gingen we ineens ook een andere vrouw nog ophalen in Woodbridge, dus dat was ook nog wel gezellig met haar! Vervolgens zijn we eerst naar Southwold gereden om daar naar een bierbrouwerij te gaan. Daar kregen we een rondleiding, maar die vrouw was heel moeilijk te volgen omdat ze zo snel praatte, dus dat was wel jammer. Maar voor de rest was het echt super interessant om te zien hoe ze bier maken en gewoon de fabriek te zien enzo. Daarna mochten we ook nog bier proeven... Ik lust helemaal geen bier, maar ik moest van mn coördinator en Alberto, dus daar ging ik dan. Elke keer een slokje nemen, vies gezicht trekken, uitgelachen worden door hun en de rest doorspoelen door de gootsteen. UHL wat was dat vies zeg, gatver. Daarna gingen we naar beneden en kregen we ook nog wat wijn en vodka te proeven. Wijn heb ik geprobeerd en die was echt suuuper lekker, maar die vodka heb ik maar overgeslagen.. teveel herinneringen aan Halloween. Ook hadden we aan het begin van de tour een voucher gekregen voor een gratis bierflesje, dus die heb ik maar gewoon meegenomen. Vervolgens zijn we echte, traditionele fish and chips gaan eten en daarna zijn we nog naar de pier gelopen op het strand. Op het strand staan dus allemaal kleine strandhuisjes die te koop zijn voor 60 duizend pond. Klein detail; je kan er niet in wonen, je kan er niet in koken, je kan er niks. Hooguit thee maken ofzo. In de zomer zitten de mensen meestal op de veranda met een krantje en een drankje. En daar betaal je dan 60 duizend pond voor.. Gekke mensen. Toen we op de pier stonden, begon het weer te regenen en toen zijn we even de speelhal binnen gegaan. Het waren allemaal echt super gekke speeldingen en natuurlijk moesten Albert en ik er een paar uitproberen van mn Erasmus coördinator en de vrouw. Eerst was Alberto aan de beurt. Hij moest in een stoel gaan zitten voor een televisie en dan werd hij naar Spanje gestuurd in een vliegtuig en in een auto. De stoel ging ook helemaal heen en weer enzo, dus was wel grappig om te zien. Ik stond hem keihard uit te lachen, maar ik had kunnen weten dat ik daarna een apparaat uit moest proberen. Ik moest achter een soort rollator gaan staan en dan de handvatten indrukken en dan ging ik lopen. De bedoeling was om een drukke weg over te steken met allemaal auto's enzo. Nou, ik stond daar, netjes wachtend totdat de auto voorbij was, drukt John (coördinator) ineens mn handvatten in, want ik moest NU gaan lopen. Toen was ik dus aangereden en overleden. Einde spel. Daarna werd Alberto gefouilleerd door een apparaat, ook super grappig om te zien en daarna stond er een apparaat met een hond. Je moest je hand in de kooi doen en zo lang mogelijk een knop ingedrukt houden; deze moest ik doen. Nou, iedereen die mij kent weet wel dat ik bang ben voor honden, dus ik kwam niet verder dan een vinger in de kooi en heb het toen maar aan Alberto overgelaten. Uiteindelijk was het helemaal niet eng en kwam er gewoon water op je hand enzo, maargoed, ben blij dat ik het niet heb hoeven doen. Toen werden Alberto en ik nog samen in een onderzeeboot geduwd en kregen we een heel verhaal te horen over gevaar in de zee enzo en dat moesten we redden. Onze broeken doorweekt, want er kwam allemaal water door dat apparaat heen. Maar was wel geinig. Daarna zijn we doorgereden naar het plaatsje Orford en daar hebben we eerst thee gedronken, want dat is hier normaal rond 15:00 uur, en daarna zijn we door het dorpje heen gelopen. Echt super rustig en klein was het, maar wel heel schattig allemaal. We hebben nog wat geschiedenisles van John gehad en over dat er veel Nederlandse invloeden te vinden zijn in dit stadje, zoals de bouw van huizen enzo. Daarna nog een kasteel bezocht, maar daar mochten we helaas niet in en toen werd het alweer donker (16:15 uur!) en zijn we richting huis gegaan. Ik was rond een uurtje of 17:00 thuis en heb meteen mn pyjama aangedaan en ben in bed gaan liggen, want ik was echt moe. Uiteindelijk nog even mn laptop gepakt om mn ouders te skypen en toen kreeg ik een berichtje van Alberto; Hee shelley! Leef je nog? Een vriend van mij en ik willen dit weekend naar Londen, wil je mee? Hadden ze dus al een accommodatie gevonden (een hostel, gemixte kamer voor 8 personen, 27 pond) en die wilde ze gaan boeken. Ik heb heel erg zitten twijfelen om mee te gaan en ik wilde echt heel graag, maar helaas heb ik volgende week een presentatie waarvoor ik moet leren dit weekend, dus ik heb gezegd dat ik wel een andere keer ga. Hij vond het heel jammer, maaar als hij terug is gaan we een keertje wat drinken ergens ofzo en ik mag ook altijd met zn vriendengroep mee uit dus dat is wel fijn, haha. Hij woont bij mij om de hoek, dus ik mocht ook altijd even bij hem aankloppen. Wat een spontane jongen is het toch.

Maargoed, Alberto is nu dus onderweg naar Londen voor een weekend en ik chill hem nu nog in mn bed. Ga zo maar eens even ontbijten en dan nog de puntjes op de i zetten voor mn presentatie en alvast de tekst een beetje leren. Wil ook nog eventjes naar de stad, gewoon beetje mensen kijken haha, en morgen weer de hele dag leren. Dus dat wordt mn weekend, helaas. Weer een weekend school.. Maargoed, mn plan is om volgend weekend mn familie te bezoeken, eindelijk, dus daar kijk ik nu al naar uit!

Liefs,
Shelley