Eerste cijfer, presentatie en spooktocht

Goedemorgen allemaal!

Afgelopen week was weer een druk weekje. Elke dag wel in de bibliotheek doorgebracht met Katie en Sean voor de presentatie van Financial Strategy, maar oh wat hebben we die gerockt zeg, potverdikkie. Details volgen in de loop van de blog!

Nadat Marije weer onderweg was richting huis, ben ik eigenlijk het hele weekend bezig geweest met het tweede assignment voor Contermporary Issues. Had de opzet van de powerpoint gemaakt zaterdag met de bronnen, zodat ik op zondag alle informatie in kon voegen en het essay kon schrijven. Laatste tijd eigenlijk best wel veel met school bezig he? Elke docent heeft de deadlines aan het einde van het semester gesteld, dus daardoor heb ik nu heel veel te doen waar ik de rest van het semester keihard heb kunnen chillen. Maargoed, never mind, ben ik tenminste lekker bezig!

Maandag was dé dag; ik kreeg mn cijfer van mn eerste essay terug! Eerst kregen we nog les van een gastdocent over leiderschap in de militaire sector en nadat hij klaar was met zn verhaal kregen we ons essay terug. En ik was zo zenuwachtig, myyygod. Die les was overigens wel best interessant. Duuus, meneer pakte alle essays en noemde een voor een het studentennummer. Natuurlijk was mijn essay als laatste, echt fijn, maar toen ik hem kreeg, zag ik een... 3rd-! Oke, het is zeg maar het laagste wat je hier kan halen, maar hallo, eerste essay ever in het Engels en ik heb hem gewoon gehaald. Duuus blij als ik was ging ik daarna naar de bibliotheek waar Katie al op me aan het wachten was, zodat we aan de presentatie konden werken. Sean kwam niet, want hij was ziek, arme jongen. Eigenlijk hebben we toen gewoon apart aan ons deel gewerkt en heb ik haar wat vragen gesteld over de theorieën die ik moest vertellen, want ik snapte er een paar niet en zij is best wel slim. Happy me! Rond een uurtje of twee ben ik naar huis gegaan en de rest van de middag aan de presentatie en mn tekst gewerkt, want die zouden we dinsdag gaan oefenen.

Dus, dinsdagochtend eerst mn presentatie laten zien voor mn assignment voor Contemporary Issues. Gaat over Sinterklaas en Zwarte Piet en of Zwarte Piet wel echt zo discriminerend is. Nou, die vrouw helemaal enthousiast, want het was weer eens wat anders en ik was al op de goede weg, moest alleen nog een paar dingen toevoegen, zodat mn argumenten alleen maar sterker werden. Woehoee, top! Daarna meteen door gegaan naar de bibliotheek waar Katie en Sean alweer zaten. Ze waren bezig met de presentatie, terwijl ik dacht dat die al af was, maar meneer Sean was zn deel vergeten, dus die moesten we nu opnieuw maken. Nerdhoofd. Daarna de lay-out van de presentatie gemaakt en, even serieus, daar zijn we TWEE UUR mee bezig geweest. Dudes, het is een presentatie, kom op, hoeft echt niet zoveel tijd in te zitten. Maar oke, lay-out was belangrijk volgens Sean. Dus, eenmaal klaar met de lay-out, moesten de twee bijna naar de les, maar hadden we nog een uurtje. Toen zijn we gezellig gaan lunchen in Cult, café naast mn huis, want de presentatie kwam ons de keel een beetje uit. Ik nam braaf een lekker soepje van de dag; tomatensoep, thank god. En toen kwamen de bestellingen van Sean en Katie: hamburger en broodje worst. Het is een uur? Ehm, oke, why not? Dus, lekker op een inzak-bank aan het praten, toen de bestellingen eraan kwamen. Eerst mn soepje met twee halve broodjes, oke, dat kon ik wel op. Daarna die van Sean en Katie en ik wist niet wat ik zag. Hallo, dat waren gewoon avondeet-borden hoor, ik weet niet. Bij die hamburger zat salade, nacho's, patat en bij dat broodje worst ook een grote bak patat en salade en weet ik het allemaal. En allemaal op he? Echt heftig. Maargoed, eenmaal bijgekomen van de shock was het tijd voor de twee om naar de les te gaan, dus ben ik richting huis gegaan en nog wat verder aan mn tekst gewerkt voor de presentatie.

Woensdag, mn VRIJE dag, had ik met Katie en Sean om 10:00 uur in de bibliotheek afgesproken om aan de presentatie te werken, ja alweer. Dit keer dan wel om een paar keer goed door de presentatie heen te lopen met de tekst. Kwam ik daar en wie miste er? Jawel, Sean. Katie helemaal geirriteerd, want hij zou weer niet komen. Overigens was hij deze keer niet ziek, maar was er in zn winkel in Londen ingebroken en daar moest hij dus heen. Ja, Sean heeft een eigen bedrijf met winkels door Engeland met tassen enzo. Oke, goede reden om afwezig te zijn. Na een keer door de presentatie te zijn gegaan, kwamen we erachter dat het deel van Katie en mij samen drie en een halve minuut was, terwijl we allemaal vijf minuten moeten praten. Haha, oeps.. Dus tekst wat uitgebreid en toen kwamen we allebei ongeveer wel uit. Rond twaalf uur allebei naar huis gegaan en de rest van de middag en avond heb ik alleen maar die stomme presentatie uit mn hoofd geleerd. Zo blij als het donderdag zou zijn, eindelijk weer eventjes een beetje rust.

En ja hoor, toen was het donderdag. Om half negen afgesproken in de bibliotheek, zodat we er nog een keertje met zn drieën doorheen konden lopen en timen hoelang de presentatie in totaal zou duren. En toen begon het. Eerst Sean zijn deel, was prima. Katie haar deel, kleine aanpassingen. En toen mijn deel. Hele tekst wist ik uit mn hoofd en ik zat daar met mn groepsgenoten en ik wist niks meer van de zenuwen. Potverdikkie, kon wel janken. Waarom heb ik dat altijd he? Stomme zenuwen, stomme onzekerheid. Toen zei Sean; bedenk gewoon dat je een vraag beantwoord die zij stellen. Weet je het dan wel? Ehm, ja, dan wel denk ik. Nou, stel jezelf dat voor. Iedereen is zenuwachtig, je bent echt niet de enige. Dus, kom op, nog een keertje, zonder tekst en gebruik je kaartjes! Daar ging ik. Nog steeds een beetje hakkelend en stotterend, maar het lukte me wel. Daarna nog een keer door de hele presentatie gegaan en toen moesten we naar de les. Wij waren het laatste groepje, want de anderen wilde eerst. Ehm, oke? Ik wilde als eerst, jeetjemina. Presentaties van de rest aangeluisterd en toen kwam het moment; we moesten. Eerst Sean, daarna Katie en toen ik. En wonder boven wonder kwam alles er soepel uit, alsof ik al jaren Engels praat en al vet veel presentaties heb gedaan enzo. Raakte aan het einde wel heel even de weg kwijt, maar Katie zei; geeft niks, neem je tijd. Nu moet je dit zeggen. Ohja, thanks. Dus mn verhaal rustig afgemaakt, nog wat vragen gekregen en toen mochten we weer zitten. Kreeg wat complimentjes van de rest van de klas dat ik het goed had gedaan, super leuk om te horen! En wat was ik blij dat het voorbij was, pfoe. De rest van de middag heb ik niks meer gedaan he, helemaal niks. Even rust. Ohja, ik heb boodschappen gedaan, maar dat is tenminste leuk.

's Avonds zou ik met Alberto, Spaanse Erasmusstudent, een spooktocht gaan doen in Colchester. Na nog wat heen en weer gechat over treintijden en plaats/tijd om af te spreken, waren we er klaar voor. Tien voor zes was het zover. We moesten de trein van tien voor half zeven, dan zouden we kwart voor zeven in Colchester zijn en hadden we 45 minuten om de Town Hall te zoeken, die ongeveer tien minuten lopen zou zijn. Nou mensen, jaja, wij kregen het voor elkaar om te laat te komen voor de tour, omdat we het niet konden vinden. Tien minuten lopen en wij konden het niet vinden. Beetje geïrriteerd hebben we daarna maar een kroegje opgezocht en daar tot elf uur gezeten met wat wijntjes en bier. Super gezellig en gewoon gepraat over Spanje en Nederland, cultuurverschillen enzo. Was leuk! Daarna naar huis gegaan en lekker mn bedje in gegaan.

Vrijdag werd ik wakker en voelde ik me beroerd en heb ik de hele dag in bed gelegen met mn serie. Was eigenlijk de bedoeling dat ik aan school zou werken, maargoed, daar heb ik het hele weekend de tijd nog voor.
Dus dat is wat ik vandaag, morgen en eigenlijk de rest van de week ook ga doen. Als ik eenmaal al mn essays en assingments af heb, heb ik nog anderhalve week om rustig mn spullen in te pakken en nog wat stadjes te gaan bezoeken waar ik heen wil. Aftellen is nu echt begonnen he? Nog maar twee en een halve week en dan ben ik weer thuis. Heel fijn idee. Maar eerst nog maar even genieten van de tijd hier!

Liefs,
Shelley