Eerste dagje

Hoi allemaal!

Vannacht was het dan zover; mn vertrek naar Engeland! Rond 00:15 gingen we richting Duinkerke om daar op de boot te stappen richting Dover en vanaf daar was het nog zo'n twee uurtjes rijden naar Ipswich. Klein detail; ik ging rijden, oh my gooood. Wel in Nederland, want in Engeland is het allemaal zo gek met de linkerkant enzo. Maargoed, ik mocht dus de vier uurtjes richting Duinkerke rijden met een vader naast me die me wel even ging vertellen hoe ik alles moest doen. Eh pap, ik heb mn rijbewijs niet voor niks oke? Chill gewoon! Nou, uiteindelijk na twee uurtjes gereden te hebben merkte ik toch wel dat ik wat moe begon te worden en zijn we even bij een tankstation gestopt om de auto weer vol te tanken en wat te drinken te halen. Vervolgens reden we verder en kwamen we in België, dikke mist alles. Reed ik daar met mijn negen maanden rijervaring en nog nooit door mist gereden. Papa in de stress omdat ik langzamer ging rijden want ja stel je voor dat een vrachtauto ons niet zou zien en achterop de auto zou botsen. Nee pap, ze zien ons echt wel maaar oke, gewoon ja en amen zeggen. ''Shell, blijf vlakbij die vrachtauto, dat is handig!'' iiiiis goed joh!

Nou, na die dikke mist gehad te hebben, kwamen we in Frankrijk en vlak daarna bij de boot. Kwart over vier stonden we er al en hoe laat ging die boot? ZES UUR. OH MY GOD. Had nog zoveel langer in mijn bed kunnen blijven liggen. Maaaar oke, beetje in de auto slapen enzo, lukte opzich ook wel. Toen was het eindelijk half zes, kwam de boot aanvaren en mochten we erop. Ik dacht dat dat wel makkelijk ging, maar nee hoor, Engelsen bedenken altijd weer wat anders. Dus, daar ging ik dan met de aanmoedigende woorden van di papi; autootje in zn 1 en keihard die heuvel oprijden zodat ik niet weer achteruit zou rollen. Was wel echt super leuk om te doen eigenlijk, dus opzich is het voor herhaling vatbaar. Nou, wij op de boot aangekomen, krijgen we een papiertje dat we VIPS zijn. HOE VET?! Hele kamer in de boot voor onszelf, gratis koffie, koekjes, wifi alles. Ja, daar heb ik best goed gebruik van gemaakt.

Eenmaal in Dover, Engeland aangekomen ging di papi maar achter het stuur zitten, want ja, dat durfde ik eigenlijk nog niet. Ineens zijn dan alle regels anders enzo en kijk je niet rechts-links-rechts, maar links-rechts-links (of andersom?). Rijd je niet rechts, maar links. EN neem je de rotonde niet tegen de klok in, maar rijd je met de klok mee. Gekke mensen hoor, die Engelsen, jeetje. Maargoed. Reden we daar, beetje chille radiozender opgezocht, muziek die ook gewoon van deze tijd is enzo, staan we ineens in de file. Maar natuurlijk, alle tijd he. Heb echt geen afspraak tussen 10:00 en 11:00. Rustig aan. Horen we ineens van vet dichtbij een sirene van een ambulance, reed hij dus naast ons. Nou ik weet niet, maar in Nederland hoor je zo'n auto vanuit Limburg al aankomen en hier is dat blijkbaar niet normaal ofzo. EN TOEN reden we langs het plaats delict. Ramp toeristen die we zijn echt uitgebreid gaan kijken wat er aan de hand was. Nou, echt heftig he. Gewoon een auto tussen de bomen helemaal over de kop geslagen enzo... Vier politieauto's, ambulances, brandweer. Ben wel benieuwd hoe het met die meneer of mevrouw is afgelopen eigenlijk, but I'll never know!

Maargoed, wij vervolgden de reis weer en reden rustig door naar Ipswich want we zouden er om, LET OP, half tien zijn. Papa en ik hadden allebei wel een beetje trek gekregen en we hadden toch nog genoeg tijd, dus gingen we bij een wegrestaurant stoppen. Oke, dit is een leuk verhaal. Eerste wegrestaurant; DICHT vanwege technische redenen. Tweede wegrestaurant, een MacDonalds wel te verstaan; DICHT. Want er werd nog gebouwd. Derde wegrestaurant; DICHT. reden onbekend. Ongelooflijk hoor die Engelsen... Nou, wij met veel trek maar verder richting de accommodatie rijden. Kwamen we in Ipswich aan, suuuper veel winkeltjes enzo, heel schattig allemaal, dus ik weet wel waar ik te vinden ben als ik een dag vrij ben, haha. Maar hee, geen school of accommodatie te bekennen hoor? ''Pap, welk adres heb je ingevuld?'' ''Rope Lane ofzo''. ''Maar pap, ik heb in mijn mailtje een heel ander adres..'' ''Jaaa, maar ik heb dit opgezocht, dit staat op internet!'' ''Oke pap, ik geloof je.'' NOUUUU mooi het verkeerde adres he! Ik had gelijk, jaja. Vonden we uiteindelijk de school, suuuuper groot en mooi trouwens, dus papa parkeert de auto. ''Pap wat doe je?'' ''Nou, hier moet je toch zijn? Dit is University Campus Suffolk, staat erop, kijk maar.'' ''Ja pap, dat zie ik, maar opzich moet ik me melden bij mijn accommodatie, en niet op mijn school''. Was het ondertussen al half elf he. Terwijl we er half tien zouden zijn. Nou ik uiteindelijk, held op sokken, naar binnen gestapt bij school en gevraagd waar Athena Hall (mijn accommodatie) is in mijn beste Engels. Uiteindelijk gevonden om, hou je vast, 11:00 uur precies. Nou uitleg gehad over alles, beetje rondleiding gekregen enzo en toen kreeg ik mn kamer te zien. Oke, ik wist dat het klein zou zijn, maar even serieus, mijn slaapkamer is bijna net zo groot en die is ECHT NIET groot. Maaaar ik heb het wel heel gezellig gemaakt met allemaal foto's van mijn lieve vriendinnetjes en mn opa en mn ouders en broertje. Ik had ook allemaal spullen van thuis meegenomen; mn eigen kussen, mn bedlampje, typisch Nederlands eten en natuurlijk ook Willy, mijn orka knuffel, want ja, wat moet ik zonder hem.

Na eenmaal mijn kamer ingericht te hebben, gingen papa en ik wat boodschappen doen en eventjes wat eten (EINDELIJK). Daarna hebben we afscheid genomen en is papa doorgereden naar oma om daar nog een paar nachtjes te verblijven. En toen zat ik daar alleen. In mijn kamertje. Roomies wel al ontmoet, maar die zitten ook veel op hun eigen kamer, dus heb ze nog niet echt leren kennen. Net wel een welkoms bijeenkomst gehad met de ''nieuwelingen''. Kregen we wat informatie over wat er allemaal te doen is en de regels en als er iets is dat we altijd naar hun toe kunnen komen enzo. Nou, daar heb ik dan wel wat mensies leren kennen en daar ga ik vanavond mee meeten, dus dat is wel echt super leuk! Ben ik tenminste van mn kamer weg en verbeter ik mijn Engels, want man o man, ik dacht dat ik goed Engels kon, maar dan hoor je deze mensen met een super goed accent en alles en voel je je toch wel wat ongemakkelijk.

Maargoed, daarvoor ben ik hier natuurlijk. Om mijn Engels te verbeteren, maar ook om me minder snel ongemakkelijk te voelen in situaties. Dat ik vandaag bij school naar binnenstapte om te vragen waar Athena hall was, was voor mij al een hele prestatie en stiekem ben ik daar best wel trots op. Eerste dag en heb al een heel klein drempeltje overwonnen. Zo zie je maar, als je moet dan doe je het wel en is het eigenlijk helemaal niet eng!

Over drempels gesproken trouwens. Ik ging mijn internet op mijn laptop regelen, maar dat lukte niet helemaal want, computernerd dat ik ben (not), snapte ik niet wat ik moest doen en kwam er uiteindelijk te staan dat ik naar dat bedrijf moest bellen zodat ze wat voor me konden regelen, want ik had wat gekke dingen gedaan waardoor het internet het niet zou gaan doen. Nu weten de mensen die mij heeeel goed kennen dat ik echt nooit bel. Echt niet gewoon. Ik vertik het. Maar nu hier...Ik moest wel. Eerst wel nog stiekem mn broertje gebeld of hij niet wist wat ik kon doen, maar ook hij zei dat ik maar moest bellen. Nou, daar ging ik. Telefoon ging over, super vriendelijke man aan de lijn. ''Hiya! How can I help you?'' ''Ehhhh nouuu, I clicked the page away, uhhh closed my page and now I can't get any internet.'' Vettttt beschamend, die man zal wel gedacht hebben; wat een wijffie zeg. Maargoed, hee, ik heb het wel gedaan he. Ik heb gebeld en door mezelf heb ik nu internet op mijn laptop en kan ik deze super lange blog schrijven. Schouderklopje voor mij!

Nu ga ik eventjes wat eten klaarmaken denk ik en dan maar in de chillroom zitten beneden waar alle studenten heen kunnen. Leer ik ook wat mensen kennen! Ben ervan overtuigd dat ik het super naar mijn zin ga hebben hier, ook al mis ik iedereen wel.. Gelukkig is er skype en internet en vervoer zodat al mn lieve vriendjes en familie eens langs kunnen komen.

Maandag begint mijn introductieweek, dus ben heeeel erg benieuwd hoe dat gaat worden. Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs,
Shelley